Η ελιά, ένα δέντρο που μας συντροφεύει από τα αρχαία
χρόνια, βρέθηκε στο επίκεντρο των μαθημάτων μας αυτή την εβδομάδα! Η ελιά
είναι πολύ περισσότερο από ένα δέντρο. Είναι σύμβολο της Ελλάδας, της οικογένειας
και της φιλίας. Μας δίνει νόστιμο λάδι, υπέροχους καρπούς και μας προσφέρει
σκιά τα καλοκαίρια.
Όλα ξεκίνησαν από το
πανέμορφο δέντρο που έχουμε στην αυλή του σχολείου μας. Η εκπαιδευτικός με το
αγαπημένο της παιχνίδι "Τι έχω στο μυαλό μου;", έδωσε στοιχεία,
ένα-ένα, και τα παιδιά προσπάθησαν να μαντέψουν τι κρύβεται πίσω από αυτά. Μέσα
από τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις, κατάφεραν να μαντέψουν ότι μιλούσε για
την ελιά!
Στη
συνέχεια, βγήκαν στην αυλή του σχολείου και παρατηρήσαν από κοντά την ελιά που
έχουμε. Περιέγραψαν τα φύλλα της, τον κορμό της και τους καρπούς της. Έμαθαν
για το πώς μεγαλώνει, πως αντέχει στον ήλιο και τον αέρα και ότι είναι ένα
δέντρο πολύ σημαντικό για τη χώρα μας και ότι ζει για πολλά, πολλά χρόνια, ένα
αιωνόβιο δέντρο.
Επίσης, ότι κάθε Νοέμβριο μαζεύουμε τις ελιές, ένα έργο που απαιτεί υπομονή και κόπο. για να φτιάξουμε το νόστιμο ελαιόλαδο.

Όμως «Οι ελιές τρώγονται κατευθείαν από το δέντρο;» «Τι χρειάζεται
να κάνουμε για να μπορούμε να τις φάμε;». Έτσι τα νήπια ενημερώθηκαν για τα
βήματα που ακολουθούμε για να γίνουν βρώσιμες και οι εκπαιδευτικοί έκοψαν
μερικές από το δέντρο για να τις παρατηρήσουμε και από έξω και από μέσα.

Και επειδή εκτός από μικροί επιστήμονες και
καλλιτέχνες θέλαμε να γίνουμε και μικροί παραγωγοί ελαιόλαδου, φτιάξαμε το δικό
μας αρωματικό λάδι! Οι εκπαιδευτικοί έφεραν στην τάξη λάδι,
ρίγανη και φασκόμηλο. Τα παιδιά χρησιμοποίησαν τις αισθήσεις της όρασης, της αφής,
της γεύσης και της όσφρησης. Είδαν, άγγιξαν, γεύτηκαν και μύρισαν και τα τρία.


Στη συνέχεια, σε δύο γυάλινα
βάζα τοποθετήσαμε κλωναράκι ρίγανης και φασκόμηλου και τα γεμίσαμε με ελαιόλαδο.



Τώρα θα περιμένουμε με
ανυπομονησία να δούμε πώς θα μυρίζει το λάδι μας και το σημαντικότερο τι γεύση
θα έχει η χριστουγεννιάτικη σαλάτα μας!

Υπομονή, λοιπόν!